Onderzoek heeft aangetoond dat we, via wat we eten en drinken, ongeveer 5 gram plastic per week consumeren. Dat is het equivalent van een creditcard! De grootste bron hiervan is drinkwater. En dat is niet onrechtmatig: plastic deeltjes zijn wettelijk toegestaan in je drinkwater. Is dat veilig? En wat kun je doen om plastic in je drinkwater te voorkomen?

PLASTIC IN DRINKWATER

Over de hele wereld wordt plastic aangetroffen in kraanwater. Maar hoe komt het daar terecht? Via je doucheputje, gootsteen en wasmachine spoel je veel microplastics weg. Via het riool komt dit vervolgens in de waterzuiveringsinstallatie terecht. Het probleem is dat deze installaties de microplastics niet uit het water kunnen verwijderen. Ze kunnen alleen opgeloste stoffen, zoals stikstof en fosfaten, uit het water verwijderen. Dit betekent dat de kleine plastic deeltjes in natuurlijke ecosystemen terechtkomen.

En de drinkwaterbedrijven gebruiken dat natuurlijke oppervlaktewater en grondwater om ons weer van kraanwater te voorzien. Hoewel deze bedrijven in staat zijn het plastic uit het drinkwater te filteren, doen ze dit vaak niet, of niet voldoende. Het is immers bewezen dat microplastics in kraanwater wereldwijd aanwezig zijn.

BEVAT FLESSENWATER PLASTIC?

Ja, helaas wel. Misschien denk je dat je door het drinken van flessenwater de microplastics die in je kraanwater zitten, kunt vermijden. Helaas is er geen ontkomen aan plastic: plastic deeltjes worden ook aangetroffen in flessenwater, zelfs meer dan in kraanwater. Dat komt doordat het plastic van de fles zelf ook microplastics in het water afgeeft. Elke keer dat je de dop van de plastic fles opent, slijt het plastic een beetje en komen er meer plastic deeltjes in het water dat je gaat drinken. Flessenwater is daarom niet de oplossing als je microplastics in je water wilt vermijden.

Bovendien draagt de flessenwaterindustrie alleen maar bij aan het plasticprobleem. Veel plastic flessen belanden als zwerfvuil in het milieu, waar ze langzaam maar zeker microplastics afgeven. Dit vervuilt elk deel van de natuur, inclusief het oppervlaktewater waar drinkwaterbedrijven hun kraanwater uit halen. Als je flessenwater drinkt omdat er microplastics in kraanwater zitten, zul je niet alleen nog steeds microplastics binnenkrijgen, maar draag je ook indirect bij aan een toename van de hoeveelheid microplastics in kraanwater.

PLASTIC IN JE WATER: IS HET GEVAARLIJK?

Het blijft onduidelijk wat de exacte gevolgen zijn van de aanwezigheid van microplastics in het menselijk lichaam. Volgens de WHO is de concentratie plastic die momenteel in kraanwater wordt aangetroffen, onschadelijk voor mensen. Desondanks pleiten ze voor meer gerichte onderzoeken naar de effecten van plastic op de menselijke gezondheid. Bovendien worden microplastics ook op andere manieren dan alleen via water ingenomen: honing, vis en bier zijn voorbeelden van voedingsmiddelen die bekend staan om hun relatief grote hoeveelheid microplastics. En wist je dat een kop thee veel meer microplastics bevat dan een glas kraanwater? Dit komt doordat theezakjes een ongelooflijke hoeveelheid kleine plastic deeltjes afgeven.

Bovendien verlaat niet alle microplastic dat je inslikt je lichaam. Ongeveer 10 procent blijft ergens in je lichaam achter. Omdat mensen bovenaan de voedselketen staan en omdat plastic niet biologisch afbreekbaar is, kunnen microplastic deeltjes zich in ons lichaam ophopen. Het is niet bekend of deze microplastics schadelijk zijn voor je gezondheid. Maar we houden niet van het idee.

PFAS, PET, MICROPLASTICS EN NANOPLASTICS

Al deze stoffen kunnen in je kraanwater zitten. Wat is het verschil tussen hen?

Microplastics zijn gewoonweg zeer kleine stukjes plastic (kleiner dan 5 millimeter in grootte). Meestal zie je deze deeltjes niet met het blote oog. De meeste bronnen die het hebben over plastic in drinkwater, bedoelen microplastics. Dit omvat alle bestaande soorten plastic.

Nano plastics zijn plastic deeltjes die veel kleiner zijn dan microplastics: afhankelijk van de definitie zijn ze kleiner dan 1 micrometer (1000 nanometer) of zelfs kleiner dan 100 nanometer. 100 nanometer is honderdduizend keer kleiner dan 1 millimeter! De kleinste van deze soorten nanoplastics kunnen zelfs celwanden binnendringen. Dit vormt een potentiële bedreiging voor de volksgezondheid.

PFAS staat voor poly- en perfluoralkylstoffen. Dit zijn chemicaliën die van nature niet in het milieu voorkomen: ze worden door mensen gemaakt en zijn slecht biologisch afbreekbaar. Dus PFAS zijn een soort plastic. Ze hebben vaak toxische eigenschappen en vormen daarom een risico voor zowel mens als milieu. De enige manier om PFAS betrouwbaar uit het water te filteren, is door middel van omgekeerde osmose. Helaas maken veel drinkwaterbedrijven geen gebruik van deze filtermethode.

PET is de afkorting van polyethyleentereftalaat, ook een soort plastic. Je kent de naam waarschijnlijk van de PET-flessen, maar PET is ook te vinden in andere voedselverpakkingen en in keukengerei. Dit betekent dat PET overal in je keuken aanwezig is en dus ook in je drinkwater.

FILTER PLASTIC UIT JE KRAANWATER MET DE AQUABLU WATERPURIFIERS

Er is geen ontkomen aan: microplastics zitten in je drinkwater, of je het nu uit de kraan haalt of uit een fles giet. Deze kleine plastic deeltjes worden niet goed gefilterd uit het water door waterzuiveringsbedrijven. Wist je dat je kraanwater veel meer schadelijke stoffen kan bevatten (wettelijk toegestaan!)? Zoals lood, bacteriën en hormonen. Niet bepaald een prettig idee, toch?

Daarom heeft Aquablu een eenvoudige manier ontwikkeld om zelf de controle te nemen met behulp van omgekeerde osmose-technologie. Onze thuiswaterzuiveraars filteren alle stoffen die niet in je drinkwater thuishoren eruit, zodat je alleen nog maar het goede overhoudt. Geniet met hernieuwd vertrouwen van het verfrissende water dat uit je kraan stroomt. Dat is pas echt schoon drinkwater.